Welkom
Van Twijfel naar Vertrouwen
Marianque den Draak
Iedereen ziet jou als een sterke vrouw. Je weet wat je wilt, je onderneemt veel, je bereikt veel en je weet je geholpen door de geestelijke wereld. Normaal gesproken voel je je stevig in je schoenen staan, maar soms is dat ineens wiebelig. Zonder dat andere mensen het zien heb je toch twijfels en onzekerheden. Je weet ze heel goed te verbergen, soms ook voor jezelf. Je wilt van die ongemakkelijke situaties af. Vaak lijken ze redelijk onschuldig maar soms brengen ze je van kwaad tot erger. Daar kom je altijd te laat achter!
Hoe kan het nou dat je zó reageert?
Herken je dit?
- Voordat je je partner kende was je heel vrij, zelfstandig en best onafhankelijk. Hij blijkt een heel andere insteek te hebben dan jij vroeger had. Jij wilde dat zowel vader als moeder de kinderen kunnen opvoeden. Hij ziet dat het belangrijk is dat de moeder zo veel mogelijk bij de kinderen is. Daar kon je toch wel in meegaan. Het is ook fijn dat jij op deze manier zelf veel met de kinderen bent en dat je zelf veel kan bepalen. Dat hij ’s nachts z’n bed niet uitkomt voor de kinderen is begrijpelijk voor je, je ziet hoe moe hij is na zijn werk. Maar dat hij overdag niet eens met de kinderen speelt…? Ja, hij heeft elke keer zijn werk en zijn studie als reden. Zijn bedrijf vraagt immers veel van hem. Maar het voelt niet goed dat je kinderen hun vader zo weinig meemaken. En dat jij bijna geen moment voor jezelf hebt kost je energie.
- Als je partner in bed stapt terwijl jij nog wakker bent, houd je jezelf slapende. Hij wil vrijen als jij doodmoe bent. Je probeert niet te bewegen, ook niet als je neus gaat kriebelen en je probeert rustig adem te halen ook al zit die adem met een bonzend hart in je keel. Het vraagt uiterste zelfbeheersing van je. Het wordt steeds vaker de spannende vraag: zal hij je met rust laten? Want als je ‘nee’ zegt, weet je dat er ruzie van komt. Hij verwijt je dat je hem afwijst, dat je niet genoeg om hem geeft. Dat jij altijd alles wilt bepalen. Je weet dat het niet waar is, het is zíjn beleving. Maar zijn beleving is zó sterk, daar kan je niet aan tornen, denk je. Of bepaal je nu echt te veel? Als hij weet dat jij nu wakker bent wordt het: de ruzie uithouden of toegeven aan zijn wensen.
- Nu je zoon puber is kan hij tegen jou erg te keer gaan. Hij leek meer te chatten dan huiswerk te maken. Omdat hij nu van jou z’n telefoon moet wegleggen zegt hij dat hij echt alléén maar huiswerk maakt, dat jij van alles doet om hem dwars te zitten èn dat je zijn broertje voortrekt ook nog. Je schrikt van zijn heftigheid. Jij hebt altijd respectvol geluisterd en bijgestuurd, maar hij lijkt daar niks van geleerd te hebben. Je vriendinnen weten dat het geen makkelijk mannetje is en zeggen vaak te bewonderen hoe je met hem omgaat. Maar jij voelt je ongelukkig nu hij zich weer tegen je misdraagt. Pak je het wel goed aan met hem of heeft hij gelijk? Je voelt je nu zó onzeker.
- Een vriendin heeft altijd dezelfde worsteling: steeds ruzie met haar baas. En omdat ze daardoor elke keer naar een andere werkplek gaat, krijgt ze steeds met een nieuwe baas ruzie. Jij ziet het als een rode draad. Zij zal dat toch ook wel snappen? Het ligt zó enorm voor de hand dat het iets met háár te maken heeft, en niet alleen met die baas. Haar gedrag gaat je inmiddels irriteren. De irritatie wordt zo groot dat jouw reactie is om je stilletjes van je vriendin terug te trekken. Je vind het lastig om het onder woorden te brengen, je wilt haar niet kwetsen. Zó is het voor jou het prettigst al is het wel erg jammer van jullie vriendschap…
- Je gaat in de feestcommissie zitten omdat je hele leuke ideeën hebt. Je hebt ervaringen met dit soort commissies en je weet dat je een waardevolle inbreng hebt. Enthousiast steek je van wal. Maar iemand anders zegt dan: “Nee, we moeten….” en er wordt naar hem geluisterd. Iedereen voert meteen zíjn plan uit. Als hij dat niet had gedaan, weet je zeker dat jouw plannen enthousiast verwelkomd waren. Het geeft je het gevoel niet van belang te zijn. Terwijl jij in andere groepen als voortrekker uit de verf kan komen. Wat is dat toch?
Dit gebeurt als je niet ontdekt wat er nu eigenlijk steeds speelt:
- In je gezin zal je jezelf uitputten. Je zal je voor iedereen verantwoordelijk blijven voelen zonder dat iemand zich verantwoordelijk voor jou voelt. Prachtig dat je concessies doet, maar jij zal ontevreden worden. Grote kans dat jouw opzij gezette behoeftes je zullen gaan frustreren. Dat maakt het gedoe alleen maar erger.
- Zolang jij je partner probeert te ontwijken, zal hij steeds meer aan je gaan trekken. En hoe harder hij gaat trekken, hoe meer moeite het je zal kosten om hem te ontduiken. Eigenlijk zit er een kern van waarheid in dat je hem afwijst. Je zal het uiteindelijk niet meer bij hem uithouden.
- Je puberzoon zal steeds brutaler tegen je worden. Hij kan zelfs fysiek worden om zijn zin te krijgen. En reken maar dat je hem op een gegeven moment fysiek niet meer aankan. Zijn respectloosheid gaat echt niet vanzelf over.
- Vriendschappen zijn gebaseerd op vertrouwen. Als je die kans niet pakt om jezelf in vertrouwen uit te spreken, kunnen jullie allebei niet groeien. Je deelt niet alleen een dreun aan haar uit, je doet ook jezelf tekort.
- Je blijft spijt hebben van gemiste kansen omdat je dominante mensen de ruimte geeft en je voedt een negatief zelfbeeld.
"Meer dan een half jaar geleden ben ik begonnen met de therapie bij Marianque. Aanvankelijk was ik nogal sceptisch ('zweverig gedoe' vond ik het), maar zij heeft mij zaken anders laten inzien. Zo heb ik nu geleerd gevoelens te herkennen, te benoemen en ook te erkennen. Voorheen maakte ik enkel beslissingen op basis van ratio, terwijl ik er tegenwoordig mijn gevoel in kan betrekken. Dit geeft zo veel meer rust in mijn leven. Daarbij kan Marianque op een heldere wijze de zaken verwoorden en weet de vinger ook op de zere plek te leggen. Ze heeft snel door waar zaken mis gaan, zonder dat je er zelf al bewust van bent. Ik ben zeer tevreden over de therapie en over Marianque en raad haar dan ook zeker aan!”
"Omdat mijn man kanker heeft was alles onzeker geworden. Ik merkte dat ik steeds last van spanningen had. Ik was eerst echt aan het dwarrelen en me overal mee aan het bemoeien Na 3 consulten zat ik al beter in m'n vel, was ik veel daadkrachtiger, besluitvaardiger."
Als je met mij in zee gaat:
- Zal je in je gezin meer waardering en erkenning krijgen. Je zal je gesteund voelen door de andere gezinsleden omdat ze weten dat jij ze door hebt.
- Je partner weet wat hij aan je heeft en waardeert jouw tegenspel. Het zet hem aan het denken over hemzelf. Jij krijgt meer ruimte en daardoor kan je jezelf ook weer leuker gaan vinden in jullie relatie.
- De confrontaties met je zoon zullen pittig blijven, maar je hoeft niet meer bang te zijn het onderspit te delven. Hij zal respect voor je kunnen opbrengen.
- Ook al zou je vriendin niet veranderen, je hebt geleerd jezelf uit te spreken in wat je waarneemt. Daar waardeert ze je voor. Je voelt je nu dichterbij komen in plaats van de verwijdering die je eerst voelde.
- Wordt er naar jou geluisterd als je andere ideeën hebt en geef je dominante mensen de kans iets van jou te leren.
Testimonial van April, 29 jaar, Arnhem
"Mijn grootste probleem was dat ik de toekomst niet meer positief in kon zien. Ik wist wel dat dit niet realistisch was maar het gevoel kreeg ik met mijn ratio niet weg. Mijn grootste winst is dat ik me steeds meer begin te realiseren dat die diepere dalen ook horen bij het leven en je daar ook van groeit. In plaats van de gevoelens wegstoppen probeer ik die gevoelens meer toe te laten en te onderzoeken. Wat voel ik? Waar komt het vandaan? Ik probeer dit nu te voelen en er ook opener over te communiceren met anderen.
Ik zou Marianque aanraden omdat ze je o.a. helpt om je emoties te leren kennen en benoemen, zodat je weet waarom je doet wat je doet en je die kennis kunt gebruiken om je patronen te doorbreken. Daar leer je zelf door, en het geeft een ander de mogelijkheid om te leren."